Bilgi Ekonomileri Bilindiği üzere bir toplumun devamlılığı ve temel yaşam ihtiyaçlarını karşılaması üretim kapasitesine bağlıdır. Bu nedenledir ki tüm ekonomik düzenler gelişmişlik ve büyüme kriterleri ile değerlendirilir. Üretim yapılabilmesi için de üretim faktörleri kullanılır. Klasik ekonomi teorilerinde üretim faktörleri emek, sermaye, girişim ve doğal kaynaklar olarak anlatılır. İşgücünün kullanım miktarına göre de emek yoğun ya da sermaye yoğun teknoloji ayrımı yapılır.
Elbette tüm faktörler üretim için gereklidir. Ancak günümüz ekonomilerinde emek her geçen gün önemini arttırmaktadır. Bunda en önemli sebep işgücünün niteliğinde yaşanan büyük değişimdir.
Günümüzde emek deyince tanımlanan mesai saatlerinde çalışan, verilen işi yapan ve çalıştığı şirkete katkı sağlayan bireylerin çok ötesindedir. Bu nedenle ekonomi terimlerinin yeniden anlamlandırılması gerekmektedir.
Bilgi ekonomileri deyince ne anlıyoruz… Artık standart işler yapan, salt üretim yapan düzen bitmiştir. Üretim daha çok bilgi ve bilgiye dayalı çıktılar üzerinedir.
Bu ne demek. Ticari faaliyetlere bakın, kullanılan teknolojiye, iş bulma imkânlarına, iletişime kadar her şeyde internet kullanımı hayatımıza girmiştir. Artık bilgi ekonomileri denen düzende fiili koşulların pek de bir önemi yoktur. Şirketler sanal ortamlarda kurulabilmekte ve geliştirilebilmektedir.
İş imkanları, bilgi paylaşımı, tüketim ve tercihlerin yönetimi sanal şirketler yardımıyla ve doğrudan değişmiş bir işgücü ile gerçekleştirilmektedir. Bunda teknoloji üreten ve bunu bilgi çağına uygun kullanan yine insan faktörüdür.
Bu bilgiler doğrultusunda bilgi ekonomilerinin önemli özelliklerinden birkaçı da dijitalleşme, tümüyle sanal ortamlarda yapılabilme ve ağ ekonomisi olmaları olarak özetlenebilir.
Bilgi toplumu olabilen ülkelerde ekonomi terimlerinin bu yönde değiştirilme zamanı gelmiştir.